Azərbaycanca-rusca lüğət. Dörd cilddə. Bakı, “Şərq-Qərb”. M.T.Tağıyev . 2006.
boğuq — sif. 1. Boğulmuş. Boğuq barama (qurdları boğulmuş barama). Ağzı boğuq çuval (ağzı iplə boğulmuş çuval). 2. Aydın olmayan, aydın eşidilməyən, ahəngdar olmayan; tutqun, zəif. Dünyanı görməyirsən ki. . . deyən, rəfiqini boğazında tıxılan boğuq bir… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
münxəniq — ə. boğuq, boğulmuş … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
məxnuq — ə. boğuq, boğulmuş … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
xırıldamaq — f. 1. Aydın olmayan, boğuq, tutqun səs çıxarmaq; xırıltı səsi çıxarmaq. Ölmək ölməkdir, xırıldamaq nə deməkdir. (Məsəl). <Dəli:> «uşaqları gözləyin, uşaqları gözləyin» deyə deyə epileptik adamlar kimi yerə dəydi, xırıldayaraq yuxuya getdi.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
müxtəniq — ə. boğulmuş, boğuq … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
asfalt — <yun.> 1. Təbii və ya süni surətdə hasil edilən qara rəngli, bərk, qatranaoxşar kütlə (küçələrə döşəmək, lak və s. hazırlamaq üçün işlənir). Asfalt zavodu. Küçələrə asfalt döşəmək. – Asfaltın boğuq istisi adamın nəfəsini təngidirdi. M. Hüs … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
batıq — sif. 1. Çuxura düşmüş, dərinə düşmüş, çökmüş. Batıq ordlar. Batıq göz. – <Fərmanın> sinəsi batıq, sifəti saralıb, çiyinləri qalxıb. Ə. H.. <Rüstəm:> Qoy onun <Nübarın> o quyuya düşmüş batıq gözləri lap kəlləsinə çıxsın. S. R.. 2 … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
boğanaq — 1. is. Boğucu hava, havası boğuq olan yer. Bu otaq yaman boğanaqdır. Bu boğanaqda necə oturubsunuz? // sif. Çox isti və boğucu, bürkü. Boğanaq hava. Boğanaq otaq. – İyul ayına məxsus boğanaq bir gün idi. A. Ş.. Hava olduqca boğanaq və hünülər… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
boğunuq — bax boğuq. Mən bir oğrunun boğunuq və yavaş səsinə bənzəyən bir səs eşitdim. M. S. O … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
boğuqluq — is. Boğuq şeyin halı. Səsin boğuqluğu … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
çəkələk — is. Yüngül ev ayaqqabısı, şapşap. . . <Lətifə> rəngbərəng parçadan tikilmiş ev çəkələyində səssiz addımlarla otağında gəzinir. M. Hüs.. . . Qocanın çəkələklərinin şappıltısı və uzun illər boyu qəlyan çəkən adamlara məxsus boğuq öskürəyi… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
